Tamarillo po zimie - nowe liście i pęd:

Passiflora pardifolia i 'Victoria'

       - Passiflora pardifolia:

 Passiflora pardifolia rośnie całkiem szybko. Zauważyłem, że białe unerwienie na liściach tej rośliny
 przestaje być widoczne, kiedy ich spodnia część jest oświetlona (na zdjęciu po lewej stronie). Natomiast
 w odwrotnej sytuacji (na kolejnym zdjęciu) nietypowe użyłkowanie znacząco wyróżnia się na tle liści.

 Inny element wizualny liści to żółte, symetrycznie rozmieszczone uwypuklenia; imitują one jaja motyli.

       - Passiflora 'Victoria':























 Passiflora 'Victoria' rośnie bardzo szybko, łącznie wypuściła ponad 20 liści od czasu jej ukorzenienia.

Pierwszy liść passiflory morifolii:

Nowa siewka i pierwsze liście eukaliptusów gałkowych:

Przepękle ogórkowate "Giant" pod koniec kwietnia:

Okry i ich pierwsze liście:

Bawełny pod koniec kwietnia

       - Bawełny kosmate:

 Bawełny kosmate przesadziłem do dwóch rodzajów doniczek: torfowych i plastikowych.
 Do gruntu wsadzę 6 roślin (w "eko" doniczkach) za kilka dni, kiedy wypuszczą 2 liście właściwe,
 a pozostałe 3 okazy będą rosły w dużych donicach na tarasie.


       - Bawełny Thurbera:
















 Gossypium thurberi mają już pierwsze liście i zalążki następnych.
 Tak, jak bawełny kosmate, rośliny przesadzę w przyszłości do większych donic.


       - Bawełny Robinsona
















 Gossypium robinsonii nie wypuściły jeszcze pierwszych liści, ale bezproblemowo przyjęły się do nowej,
 żyznej ziemi. Niebawem wyniosę je na taras.

Kantalupa i jej pierwszy liść właściwy:

Psianki stuliszolistne... stały się chwastami!

 Rok temu na jednej z grządek rosło 9 dużych okazów psianek stuliszolistnych i kilkadziesiąt mniejszych.
 W tym roku młodych roślin jest znacznie więcej, niż w ubiegłym sezonie - ponad 500. Oto część z nich:

Eukaliptus tęczowy - Eucalyptus deglupta

 Eukaliptus tęczowy to wysokie drzewo z rodziny mirtowatych. Ma podłużne liście (takie, jak u liczi),
 białe kwiatostany i beżowe torebki. Roślina ta występuje w strefie klimatów równikowych, przez co
 nie jest odporna na temperatury spadające poniżej 5°C. Uwielbia wodę i słoneczne stanowisko.

 Nasiona tego eukaliptusa to "pył". Łącznie wzeszło 7 roślin. Mają 2 mm wysokości i szerokości.

Kwietniowe kwitnienie męczennicy błękitnej:

Pierwsze liście świerzbców

 Wczoraj obie mucuny w pełni rozwinęły swoje pierwsze liście. Mają charakterystyczne, dwukolorowe
 ubarwienie. Zauważyłem także, że rośliny te potrafią je obracać w różnych kierunkach, zależnie od
 zewnętrznych czynników: podczas długiej ekspozycji na słońcu, liście składają się do góry,
 a kiedy rośliny są przesuszone, "wykręcają" się w lewo lub w prawo.

Nowe pędy i pierwszy 5-klapowy liść stulecianu skalnego:

Rozkrzewiająca się mimoza w kwietniu:

Mydleniec wiechowaty po zimowaniu na zewnątrz:

Cyphomandra abutiloides - cyfomandra zaślazowa

 Cyphomandra abutiloides to egzotyczny, południowoamerykański krzew z rodziny psiankowatych.
 Ma okrągłe, duże liście, niewielkie, białe kwiatostany i pomarańczowo-żółte, małe i jadalne jagody
 tworzące owocowe wiechy. Cyfomandra ta, w porównaniu z tamarillo, szybko się rozgałęzia
 i znosi krótkie, poranne przymrozki do -1°C. Lubi umiarkowane podlewanie i półcieniste stanowisko.

 Z 3 wysianych nasion wzeszła jedna roślina po 2 tygodniach od wysiewu.

Miechunki pomidorowe - pierwsze liście:

Passiflora morifolia

 Passiflora morifolia to szybko rosnące pnącze. Ma trójklapowe liście z małymi włoskami, białe kwiaty  (zbliżone wielkością do męczennicy błękitnej oraz kolorystyką do P. foetida) oraz niebieskie, matowe
 i niejadalne jagody z ciemnoszarymi, płaskimi nasionami otoczonymi pomarańczowym miąższem.  Męczennica ta jest częściowo odporna na mrozy - może przetrwać tak niskie temperatury, jak -10°C,
 ale przestaje rosnąć, gdy wynosi 0. Lubi dużo wody i słońca oraz nawożenia w okresie letnim.
 P. morifolia potrafi zawiązać nawet kilkadziesiąt owoców w ciepłych miesiącach.

 Z 3 nasion wzeszła tylko jedna roślina po dwóch tygodniach od wysiewu.

Solanum lichtensteinii

 Solanum lichtensteinii to egzotyczna, wieloletnia i krzewiasta roślina z rodziny psiankowatych.
 Pochodzi z pustynnych obszarów Namibii i RPA. Ma zielone, nieco turkusowe liście pokryte małymi
 włoskami, białe kwiaty podobne do psianki stuliszolistnej oraz żółte owoce wielkości tych u pomidorów.
 Cała roślina ma małe kolce, które są rozmieszczone przeważnie na liściach, rzadziej na łodygach
 oraz bardzo trujące owoce. S. lichtensteinii potrzebuje niewielkiej ilości wody i dużo słońca,
 Jest odporna na niskie, nieujemne temperatury.

 Z 3 wysianych nasion wzeszły wszystkie rośliny po 10 dniach od wysiewu.

Psianki biedrzeńcolistne i ich pierwsze liście:

Świerzbiec właściwy (Mucuna pruriens)

 Świerzbiec właściwy to pnącze z rodziny bobowatych. Ma trójklapowe liście (takie, jak u fasoli),
 czarne lub białe kwiaty, w zależności od barwy nasion oraz "owłosione", kilkunastocentymetrowe strąki.
 Polska nazwa tej rośliny odnosi się do włosków okrywających niejadalne owoce mucuny:
 zawierają białko, które powoduje silne swędzenie po kontakcie ze skórą.
 Mucuna pruriens lubi dużo wody i półcień. Nie szkodzą jej niskie, dodatnie temperatury.

 Niedawno posadziłem dwa nasiona świerzbca - jedno było czarne, a drugie - jasnoszare.
 Podczas kiełkowania, pestka "otwiera się" na pół, następnie gnije, a na końcu pojawia się kiełek.
 Roślina z czarnej pestki ma ciemnozielone liścienie, natomiast druga siewka ma jasnozielone
 ubarwienie. Wczoraj oba świerzbce zostały przesadzone do osobnych doniczek. Oto one:

Pierwszy pęd passiflory pardifolii z wąsami czepnymi: